Այդ մասին Նյու-Յորքի կինոյի միջազգային ինստիտուտի (International Film Institute of New York) հետ հարցազրույցում ասել է մուլտֆիլմի ռեժիսոր եւ բեմադրող նկարիչ Հովիկ Դիլաքյանը:
Դիլաքյան եղբայրները, որոնք 1976 թ.-ին արտադրված եւ ԽՍՀՄ էկրաններ բարձրացած հայկական «Գտնված երազ» մուլտֆիլմի հեղինակներ են, ապրում են Նյու-Յորքում:
«Դիսնեյի աշխատանքները, մասնավորապես «Սպիտակաձյունիկը» (Snow White), երեւի թե ամենամեծ ազդեցությունն է թողել ինձ ու եղբորս վրա: Երբ երեխա էինք, այդ մուլտֆիլմը նայել ենք առնվազն 55 անգամ: Անխոս, Դիսնեյը շատ անիմատորների եւ ռեժիսորների համար ճանապարհ է հարթել, եւ ես կասեի, որ մենք ոճային տեսանկյունից մեծապես ոգեշնչվել ենք նրա աշխատանքներով»,- պատմել է Հովիկ Դիլաքյանը:
Խոսելով խորհրդային երկրում մուլտֆիլմ նկարահանելու մասին՝ ռեժիսորն ասել է.
«Այն ժամանակ այնքան շատ գրաքննություն կար: Ղեկավարությունը չէր ցանկանում, որ լինեին այնպիսի ֆիլմեր, որոնք խորհրդային օրակարգին, գաղափարախոսությանը հակադարձող որեւէ բան կներկայացնեին: Երբ մենք այս մուլտֆիլմը նկարահանելու համար «կանաչ լույս» ստացանք, դա իսկապես անակնկալ էր եւ հակասական՝ ոչ թե քաղաքական պատճառներով, այլ այն առումով, որ այս մուլտֆիլմը ինչ-որ առեղծվածային, կախարդական տարր էր պարունակում մի այնպիսի ժամանակաշրջանում, երբ բոլոր ֆիլմերը պիտի իրատեսական լինեին»,- նշել է Հովիկ Դիլաքյանը:
Նրա խոսքերով, խորհրդային գրաքննության պայմաններում մուլտֆիլմի ստեղծողները չէին կարող հանդիսատեսին ուղիղ կերպով ներկայացնել գլխավոր ուղերձը: Ռեժիսորի համոզմամբ, հենց այս պատճառով յուրաքանչյուր դիտող ունի մուլտֆիլմի ասելիքի իր պատկերացումը:
««Գտնված երազ»-ը մի փոքրիկ աղջկա մասին է, ով կարողանում է քայլել նկարների միջով եւ իր ճանապարհին բացահայտել նոր աշխարհներ, նոր կերպարներ: Կարծում եմ՝ գլխավոր ուղերձը հետեւյալն է. իրականությունը բազմաթիվ կողմեր ունի, եւ յուրաքանչյուր կողմի ուշադիր ուսումնասիրության միջոցով միայն մարդ ունակ է հասնել իրական երջանկության»,- ասել է մուլտֆիլմի համահեղինակը:
